[0132] • SAN PÍO V, 1566-1572 • DISPENSA DE LOS IMPEDIMENTOS
De la Constitución Sanctissimus, 20 agosto 1566
1566 08 20 0001
§ 1.–De acuerdo, pues, con el derecho y costumbre establecidos así, como con la piadosa memoria de los Romanos Pontífices Gregorio XI y Clemente VI y siguiendo también las huellas de los predecesores, Su Santidad, queriendo tutelar, en lo que es posible con la ayuda de Dios, el sacramento y la libertad del matrimonio, ha establecido y ordenado que, en adelante, todas las dispensas que para matrimonios ya contraídos o por contraer, entre varones y mujeres afectados por diversos impedimentos de consanguinidad o afinidad o mixtos provenientes de un tronco común, o de la misma familia, sean cuales fueren –con tal de que de ninguna manera sea el primer grado, porque Su Santidad no puede dispensarlo nunca–, han de ser solicitadas de Su Santidad –mientras vive el Romano Pontífice–, o de la Sede Apostólica. Y si sucediera que esas licencias fueran concedidas de otra manera –por cartas o por facultades confiadas por la autoridad a los Ordinarios de lugar–, se atienda al grado más remoto que incluye también al más próximo; y así basta con declarar sólo el grado más remoto. Pero para conseguir dispensa para ese grado más próximo es necesario tener cartas de dispensa, según se pide en las Constituciones de Gregorio y su predecesor Clemente, las que, en lo que atañe a esta materia –así como a las dispensas, facultades de dispensar cartas y procesos seguidos a tenor de ellas–, Su Santidad ha renovado y mandado seguir fielmente. En los casos dispensados, o de dispensa ya concedida, aunque no se haya hecho mención expresa del grado más próximo, no se puede hablar de subrepción ni de vicio de obrepción o de intención de engañar; ha de procederse siempre como si se hubiera aludido expresa y particularmente al grado más próximo, o a ambos, en las cartas o dispensas.
1566 08 20 0001
§ 1.–Volensque propterea iuri, ac stylo praedictis, necnon piae memoriae Gregorii XI, et Clementis VI Rom. Pont. etiam Sanctitatis Suae Praedecessorum vestigiis inhaerendo, sacramento, et libertati Matrimonii, quantum cum Deo potest favere, statuit, et ordinavit, quod de cetero in quibuscumque dispensationibus, quas pro Matrimoniis contractis, aut contrahendis inter viros, et mulieres, invicem diversis prohibitis consanguinitatis, et affinitatis, aut mixtis, ex communi, seu ab eodem stipite surgentibus, quicumque illi sint, dummodo primum quoquomodo non attingant, cum in eo Sanctitas Sua nunquam dispensare intendat, gradibus coniunctos, ab eadem Sanctitate Sua, et pro tempore existente Romano Pontifice, aut Sede Apostolica impetrari, vel alias concedi contigerit, ac literis, commissionibusque desuper etiam locorum Ordinariis faciendis gradus remotior attendatur, trahatque secum propinquiorem, ac ob id sufficiat remotiorem tantum gradum exprimere; obtentis tamen postea super propinquiore literis declaratoriis iuxta Gregorii, et Clementis Praedecessoris huiusmodi Constitutiones, quas quoad hoc innovavit, et inviolabiliter observari mandavít, dispensationesque, seu dispensandi commissiones, ac desuper confectas literas, et processus habitos per easdem dispensatis, seu his cum quibus dispensari mandatur, propter proximioris gradus huiusmodi non expressionem, de subreptionis, vel obreptionis vitio, seu intentionis defectu notari non posse, sed in omnibus, et per omnia suffragari, perinde, ac si in literis, seu commissionibus huiusmodi de proximiore, seu utroque gradu, specialis, et expressa mentio facta fuisset.
[CICF 1, 205]